Νέα Οδηγία για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων φέρνει τα πάνω κάτω στην αγορά κινήτων

Η αναθεώρηση της EPBD απαιτεί τη χρήση ενός εναρμονισμένου συστήματος EPC από όλες τις χώρες της ΕΕ, η οποία πλέον θα πρέπει να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην πραγματική ενεργειακή κατανάλωση σε αντίθεση με τις θεωρητικές μετρήσεις, όπως συμβαίνει σήμερα. Στην πρόταση, οι αξιολογήσεις Α θα προορίζονται για κτίρια με μηδενικές εκπομπές και οι βαθμολογίες G για τα κτίρια με τη χειρότερη απόδοση του 15% του αποθέματος κτιρίων σε μια δεδομένη αγορά. Τα υπόλοιπα κτίρια κατανέμονται αναλογικά μεταξύ αυτών των δύο αξιολογήσεων. Οι τελικές διαπραγματεύσεις για την επίτευξη των στόχων θα ληφθούν την άνοιξη. Η Οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων δεν είναι νέα. Στην πραγματικότητα, υπάρχει για περισσότερα από 20 χρόνια. Ήταν η νομοθεσία που κυκλοφόρησε τα Πιστοποιητικά Ενεργειακής Απόδοσης (EPC) και που έβαλε για πρώτη φορά το ESG στον χάρτη στις ευρωπαϊκές αγορές ακινήτων. Οι περισσότεροι ευρωπαίοι επενδυτές ακινήτων γνωρίζουν ότι τα πιστοποιητικά Ενεργειακής απόδοσης απέχουν πολύ από το τέλειο. Αφενός, δεν υπάρχει σχεδόν καμία συσχέτιση μεταξύ των EPC και των πραγματικών ενεργειακών καταναλώσεων και, δεύτερον, τα τρέχοντα συστήματα EPC είναι κατακερματισμένα σε όλη την Ευρώπη, εφαρμόζοντας διαφορετικά κριτήρια και μεθόδους βαθμολόγησης. Η πρόταση αναδιατύπωσης επιδιώκει να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις.

ΠΡΟΤΥΠΑ ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ (Minimum Energy Performance Standards – MEPS)

Η πρόταση είναι να εισαχθούν σε επίπεδο ΕΕ «πρότυπα ελάχιστης ενεργειακή απόδοσης». Αυτά θα περιγράφουν τις «ελάχιστες απαιτήσεις σε ολόκληρη την ΕΕ και θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καταστάσεις όπου οι ιδιοκτήτες δεν μπορούν πλέον να νοικιάζουν χώρο που δεν συμμορφώνεται ή να επιβάλλονται πρόστιμα», στα κτίρια που δεν συμμορφώνονται με τη νομοθεσία  (π.χ. όπως συμβαίνει επί του παρόντος για γραφεία στην Ολλανδία). Εναπόκειται στις κυβερνήσεις των κρατών μελών να ορίσουν τα κατάλληλα ρυθμιστικά «μαστίγια και καρότα» για να κινητοποιήσουν τους ιδιοκτήτες ακινήτων στη χώρα τους. ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΚΤΗΡΙΑ Μετά την 1η Ιανουαρίου 2027, τουλάχιστον κατηγορία E. και Μετά την 1η Ιανουαρίου 2030, τουλάχιστον κατηγορία Δ. ΚΑΤΟΙΚΙΑ Μετά την 1η Ιανουαρίου 2030, κατηγορία E· και Μετά την 1η Ιανουαρίου 2033, κατηγορία Δ.

Μηχανισμός Ρύθμισης Συνόρων Άνθρακα (Carbon Border Adjustment Mechanism-CBAM)

Το CBAM είναι ένας δασμός για προϊόντα έντασης άνθρακα, όπως ο χάλυβας, που εισάγονται στην ΕΕ. Πρόκειται για μια μάλλον προστατευτική οικονομική πολιτική που στοχεύει να καταστήσει την παραγωγή της ΕΕ πιο ανταγωνιστική έναντι των ξένων προϊόντων που δεν υπόκεινται σε ουσιαστικούς φόρους άνθρακα. Αναμένεται από το CBAM να αλλάξει τη δυναμική των αποφάσεων για την κατασκευή νέων ή την ανακατασκευή υπαρχόντων κτιρίων. Επειδή τα υλικά με τη μεγαλύτερη ένταση άνθρακα βρίσκονται στα θεμέλια και τα κουφώματα των ακινήτων, οι ανακατασκευές που διατηρούν την υπάρχουσα υποδομή ενός κτιρίου θα γίνουν πιο ανταγωνιστικές. Οι εταιρείες ακινήτων που ξέρουν πώς να επανατοποθετούν αποτελεσματικά τα κτίρια επαναχρησιμοποιώντας υπάρχοντα υλικά υψηλής έντασης άνθρακα θα είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι στο πλαίσιο του CBAM.

Δημιουργία Παρατηρητηρίου Κτιρίων σε επίπεδο ΕΕ

Η αναθεώρηση απαιτεί την αποθήκευση δημόσιων εθνικών βάσεων δεδομένων για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων. Αυτή η βάση δεδομένων θα περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τις αξιολογήσεις EPC των κτιρίων, το περιεχόμενο του διαβατηρίου ανακαίνισης κτιρίου και την υπολογισμένη/μετρημένη κατανάλωση ενέργειας. Ειδικότερα τα διαβατήρια θα πρέπει να συνεπάγονται συγκεκριμένες ανακαινίσεις που πρέπει να πραγματοποιηθούν προκειμένου ένα κτίριο να φτάσει στο καθαρό μηδέν, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών δαπανών. Με βάση τα στοιχεία από επιτόπιες επισκέψεις και ενεργειακούς ελέγχους, τα διαβατήρια θα περιγράφουν μια βέλτιστη σειρά υλοποίησης εργασιών ανακαίνισης για την αποφυγή «κλειδώματος» ενέργειας/διοξειδίου του άνθρακα. Τα κράτη μέλη θα επιτρέψουν τη μεταφορά αυτών των δεδομένων στο Παρατηρητήριο Κτιρίων σε επίπεδο ΕΕ, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία παρονομαστών για το σύστημα EPC που βασίζεται στην κατανάλωση και ειδικά για τον καθορισμό του κατώτατου 15% του αποθέματος ακινήτων όπως απαιτείται για το EPC G.